In haar werk is zij op zoek naar de stille aanwezigheid van het landschap. Ze is gefascineerd door haar eenvoud en haar verborgen intensiteit. Binnen de verdeling van het land, de lucht en het water, bepalen lijnen, vlakken en krassen het uiteindelijke beeld. De veranderlijkheid van het landschap wordt hierin weerspiegeld.

Ze werkt expressief en gebruikt hierbij voornamelijk acryl, potlood en conté. Toeval, impulsiviteit en grilligheid spelen een belangrijke rol, maar uiteindelijk reduceert Nienke alles tot waar voor haar de essentie van het beeld ligt. Dit contrast tussen de eenvoud en de verborgen intensiteit roept de spanning in haar werk op.