Twee uitersten in het ‘zijn’ vormen het uitgangspunt voor zijn beelden. Aan de ene kant de primaire behoefte aan voeding en veiligheid. En aan de andere kant de behoefte overbodige ballast los te laten in een streven naar puur te zijn wie je bent. Dit gegeven wordt afwisselend uitgewerkt in leisteen. En het is zichtbaar in de compacte statische vorm dan wel in de open en ritmische compositie. 

Michiel Jansen werkt vele jaren met leisteen. Dat is een oeroud materiaal, steen die van nature gelaagd is. Als beeldhouwer herschikt hij die lagen en bouwt er nieuwe eigen vormen mee op. Ruimte, lichtwerking en vormcontrasten zijn de belangrijke elementen van waaruit een beeld wordt ontworpen. De platen leisteen stuk voor stuk afzonderlijk bewerkt.Hakken , snijden, boren en slijpen. Daarna worden ze met elkaar verbonden en tot een geheel gemaakt. Diep en duister zijn de stenen die in de sculpturen vaak een sterke, heldere kleurbron lijken te verhullen.