De samengestelde beelden van Let de Kok (Velp) ogen als architectonische bouwsels; geschakelde delen van een bouwwerk dat kan uitdijen naar alle kanten. Hoewel de schaal klein is, zien de afzonderlijke delen en het uiteindelijke beeld er monumentaal uit. Ieder beeld zou de plattegrond van een gebouw kunnen zijn, een maquette die wordt gepresenteerd als de oplossing voor een ruimteprobleem. Architectuur in het klein, waarin ritme en herhaling een cruciale rol spelen.