Nieuwe Helderheid van 14 mei t/m 25 juni 2017
KARL Harderwijk
KARL werkt in acryl op paneel, waarbij door een zacht palet
en een minimalistisch lijnenspel een beeld ontstaat van eenvoud, rust en ruimte.
Zijn visie op kunst komt ook tot uiting in het blog wat hij schrijft op
kunstgoeroe.nl.
Maar: wie is KARL eigenlijk? Ook dat wordt bij de opening van
deze expositie helder!
Thea Figee Utrecht
Thea Figee (Utrecht) is een veelzijdig beeldend kunstenaar. Tussen haar schilderijen en prenten in gemengde grafische technieken en de geblazen glasobjecten is een constante wisselwerking. Zij wordt tot nieuwe werken geïnspireerd door de schoonheid van de natuur, de dynamiek van de constante beweging en verandering, de grootsheid van een herfstlucht, de stille wereld van een sloot met planten en dieren, maar ook de tere schoonheid van een libel. Haar werken getuigen van een invoelende geest.
Jolanda Verdegaal Voorhout
Erosie, droge rivierbeddingen of knoestige boombast; Jolanda Verdegaal gebruikt deze texturen voor haar op de schijf gedraaide potvormen. Zij wil de schoonheid laten zien van oppervlakken waarin de tijd zijn sporen heeft nagelaten. Jolanda’s potvormen worden afgewerkt met matte, ruwe glazuren en gestookt op hoge temperatuur . Tenslotte bereikt zij spannende contrasten door het gebruik van edelmetaallusters en geboetseerde elementen.
Bas Lobik Utrecht
Of dat schilderen dan zinloos is of niet.
Waar mijn schilderijen over gaan?
Ik weet niet precies waar ze over gaan.
De verf gaat wel ergens over.
De verf gaat in ieder geval gelukkig over het linnen. Daarna over de vorige verflagen.
Iedere keer laag strijk ik met gelijkmatige penseel streken over het linnen. Heel veel lagen.
De randjes van de lagen spaar ik uit, dat worden de lijntjes . Soms werk ik er langer dan een jaar aan, eer dat het schilderij af is. De werken gaan wel over tijd, die op deze wijze opgeslagen is.
Coren Geus Julianadorp
| Coren Geus (Julianadorp) heeft zich altijd het meest aangetrokken gevoeld tot de verstilling van het stilleven. Dat is iets waar zij wat aan kan toevoegen. En dan vooral glas. Want het spel van licht en donker en de opdracht die ze zichzelf geeft om van iets ogenschijnlijks simpels iets interessants te maken, daarvoor is glas het allermooist. Het schilderen van glas is het schilderen van transparantie, soms is het bijna het schilderen van niets. Door haar zorgvuldig gekozen composities en het meer dan fotografisch weergeven van de objecten op het linnen, komt zij tot een verfijnde abstractie. Haar werk is — zowel in techniek als in emotie — heel gebalanceerd, neigt naar perfectie met heel veel stilte. | |
